Nasze gospodarstwo
Witamy Państwa w gospodarstwie agroturystycznym "Damno Młyn".
Nasze gospodarstwo leży na północy Polski, niedaleko Słupska i Łeby, tuż nad rzeką Łupawą na Wysoczyźnie Damnickiej, w odległości kilometra od wsi Damno, na skraju lasu, wśród pięknych pól i łąk.
Jeśli szukacie Państwo odpoczynku od zgiełku cywilizacji, chcecie oderwać się od codzienności i nawału pracy, spędzić czas przy ognisku pod gwiazdami, w otoczeniu pięknej przyrody, otuleni wieczorną mgłą i szumem rzeki, zechciejcie zostać naszymi Gośćmi.
Pobyt u nas sprawi, że naenergetyzowani siłą natury, życzliwością gospodarzy i miłą, rodzinną, atmosferą poczujecie się Państwo wypoczęci, przywrócicie wewnętrzną równowagę.
Nasz Młyn jest doskonałym miejscemdla wędkarzy, kajakarzy, myśliwych oraz dla tych, którzy pośród pól i lasów chcą wypocząć i zakosztować tradycyjnej polskiej kuchni.
Serdecznie zapraszamy do zapoznania się z naszą ofertą.
Historia
Historia młyna w Damnie
Młyn w Damnie istniał już w XVIII wieku, pierwsze zapiski o jego istnieniu pochodzą z 1784r.
Po II wojnie światowej młyn został znacznie rozbudowany i zmodernizowany, jednak większość ze starych maszyn z końca XIX wieku zachowała się i działała, aż do zamknięcia młyna w 1992 roku. Dziś mają Państwo okazję podziwiać jeden z niewielu młynów w powiecie słupskim, kryjących w swoich murach tego rodzaju urządzenia.
Wieś Damno
Nazwa po raz pierwszy pojawiła się w dokumentach w 1325 roku i zapisana została jako Dambona - nazwa wiąże się z dębem, pospolitym na Pomorzu drzewem.
Wieś Damno składała się uprzednio z dwóch części, zwanych Wendisch Dammen i Gross Dammen. Pierwsza część zamieszkiwana była przez Kaszubów, drugą zamieszkiwali niemieccy koloniści, nie wiadomo jednak gdzie znajdowały się obie części. W 1419 roku Damno było częścią dóbr Zakonu Krzyżackiego. Gospodarzyli na nich von Schwavenowie, von Weiherowie i von Belowie. W 1696 roku Gerd von Belov sprzedał wieś Klausowi Heinrichowi von Lettow. Pozostała ona w rękach tej rodziny przez szereg lat. W 1784 roku we wsi znajdował się folwark, rezydował tu kaznodzieja (do 1796 roku głoszone były tu kazania w języku kaszubskim), była też kuźnia i młyn wodny na rzece Łupawie. Razem wieś liczyła wtedy 29 domów - gospodarstw chłopskich.
W 1800 roku wieś należała do rodziny von Mitzlaff. Zachowane dokumenty z lat 1819 i 1821 bywały podpisywane przez niepiśmiennych mieszkańców wioski trzema krzyżykami, zamiast nazwisk. W pożarze, który wybuchł we wsi w dniu 14 sierpnia 1842 roku, spłonęło wszystko, co tylko mogło; ogień nie oszczędził m.in. kroniki wsi i innych, starych dokumentów. W 1838 roku za sumę 40 tysięcy ówczesnych talarów wieś nabył obywatel Arnold i zarządzał nią do 1884 roku, następnymi właścicielami byli: porucznik Fritze (1893 rok), A. von Livonius (1924/28 rok) i Dr E. von Livonius do 1945. Szkoła wymieniana jest we wsi po raz pierwszy w roku 1708. Nową szkołę zbudowano w Damnie w 1922 roku.
Źródło: http://www.powiatslupsk.info/